ഒരേസമയം കവിയും സന്യാസിയും സാമൂഹ്യപരിഷ്കര്ത്താവുമായിരുന്നു പതിനഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടില് ജീവിച്ചിരുന്ന നരസിംങ് മേത്ത. കൃഷ്ണഭക്തനായിരുന്ന ഇദ്ദേഹം ഇവിടെ ഒരിടത്തിരുന്ന് ഭജനകള് ആലപിക്കുകയും കൃഷ്ണഭഗവാനെ പതിവായി ഉടലോടെ ദര്ശിക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു എന്നാണ് നാട്ടുവൃത്താന്തം.