രസകരമായ ഒരു പുരാണകഥയുടെ പിന് ബലമുണ്ട് ഈ ജലസ്രോതസ്സിന്. ലങ്കാധിപനായ രാവണനുമായുള്ള യുദ്ധം ജയിച്ച് ശ്രീരാമനും പത്നി സീതയും അനുജന് ലക്ഷ്മണനും അയോദ്ധ്യയിലേക്ക് മടങ്ങുന്ന വേളയില് വഴിയില് വെച്ച് സീതയ്ക്ക് കലശലായ ദാഹം അനുഭവപ്പെട്ടു.
അടുത്തെങ്ങും വെള്ളത്തിന്റെ ലാഞ്ചനയൊന്നും കാണാനില്ലാത്ത വിജനമായ സ്ഥലം. ആവനാഴിയില് നിന്ന് ഒരമ്പെടുത്ത് ലക്ഷ്മണന് അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് തൊടുത്തു. അത് വന്ന് പതിച്ചിടത്ത് നിന്ന് വെള്ളം ശക്തിയായി പുറത്തേക്ക് പ്രവഹിച്ചു.
വെള്ളത്തിന്റെ അക്ഷയസ്രോതസ്സാണ് ഈ ജലാശയം. സീതാദേവിയുമായി ബന്ധമുള്ളതിനാല് ഭക്തരായ ദേശവാസികള് ക്കും സഞ്ചാരികള് ക്കും ഒരുപോലെ പുണ്യതീര് ത്ഥമാണ് ഇതിലെ ജലം. വിന്ധ്യാചലിലെ മുങ്കേരില് വിദ്യാകുണ്ഡിനും മണിപര് വ്വതത്തിനുമരികെ ഒരു കുന്നിന് മേടിലാണിതുള്ളത്.
നയനാഭിരാമമായ മലകള് പശ്ചാതലമൊരുക്കുന്ന ഈ അരുവിയെ പാവനമായാണ് ആളുകള് കാണുന്നത്. ആവശ്യത്തിനുള്ള തീര്ത്ഥജലം അവര് ഇവിടെ നിന്ന് കൊണ്ടുപോകാറുമുണ്ട്. കുത്തനെയുള്ള നാല്പത്തിയെട്ട് പടവുകള് കയറിവേണം ഇവിടേയ്ക്കെത്താന് .
അടുത്തുള്ള കുന്നിന് മുകളില് ഹനുമാന്റെയും രാമജാനകിയുടെയും ദുര് ഗ്ഗാദേവിയുടെയും ഓരോ അമ്പലങ്ങള് കൂടി കാണാം. ഉത്സവവേളകളായ ചൌരാസി പരിക്രമ, ശ്രാവണ, രാമനവമി ആഘോഷങ്ങളില് പങ്കെടുക്കാന് ഒരുപാട് ഭക്തജനങ്ങള് ഇവിടെ എല്ലാ വര്ഷവും വന്നെത്താറുണ്ട്.